Επίκαιρο.....

Επικαιρο απο παλιοτερο Ιαγοάρο

"Ο έλλην κυβερνήτης βουλιμικός και αστόχαστος «παίζει» τον εθνάρχη, τον έπαρχο, τον φύλαρχο και άλλους τέτοιους role-gaming τύπους αναπαράγοντας απίστευτο τοξικό μυθολογικό προϊόν (πολύχρωμων ιδεολογικών τόνων). ενώ η μεγάλη του πάντα αγωνία είναι ο δικός του αυστηρός, «πατριός». Η γραφειοκρατική νομενκλατούρα της ευρωπαϊκής ένωσης, οι υπερατλαντικές σημειώσεις της

πρεσβείας, οι καθοδηγητές και διακορευτές του στο καινούργιο παιχνίδι που λέγεται χρηματοπιστωτική μονόπολυ.

 Ο έλλην ψηφολήπτης στην μεγάλη καρέκλα της εξουσίας φαντάζει υψηλός στους ψηφοφόρους του και είναι, δεν είναι όμως τίποτε παραπάνω από ένας υπηρέτης μιας άλλης εξουσίας που αρπάζει κάθε φάπα από αυτήν ανάμεσα σε κλάματα και παρακάλια. 

Μοιράζει δανεικά κονδύλια με έπαρση, σε γνωστούς και φίλους, σε μια βαλκάνια φτωχομπινέδικη πυραμίδα, μόνο που αυτά τα κονδύλια είναι κάποιων που βεβαίως δεν φημίζονται για τη γενναιοδωρία τους. Και από ρολίστας επαρχιακός ηθοποιός γίνεται πλέον μικροσκοπικός –κενός περιεχομένου- δικτατορίσκος, ένα είδος κωμικοτραγικού εκφραστή του πολύ τρομακτικότερου απολυταρχισμού που κανείς δεν θέλει να διακρίνει πίσω από το γκροτέσκο αλλά οικείο απομεινάρι του «κυβερνήτη».

Κι έτσι, παρά τη συμφορά στην αποικία, έστω και σαν σάκος του μποξ παραμένει αρχετυπικά ο άλλοτε στοργικός θείος που μοίραζε δώρα, που άλλοτε απειλεί κι άλλοτε κλείνει το μάτι στο ανήλικο του ακροατήριο πως «όλα θα πάνε λιγότερο χάλια για σένα, τον δικό μου ψηφοφόρο»… καθώς κάποιοι πίσω από τις μαριονέτες του ορατού τοπίου, μας βυθίζουν όλους στον εφιάλτη.

Συμπέρασμα; Ο αρνούμενος να ενηλικιωθεί ελληνικός λαός βιάζεται ιστορικά καθ’ εξιν και επανάληψιν από τις μικρομέγαλες πατριαρχικές ηγεσίες του."

Απο δι@λέκτορες